Dünyanın en güzel kadını,
Bugün sana bir mektup yazmak istedim.
Bilmen gereken bazı şeyler var bugün.
Öncelikle sen dünyanın en güzel kadısın annem. Sen dünyanın en güzel kokususun ve sen dünyanın en güzel kahkahasısın.
Nasıl bu kadar mükemmelsin bilmiyorum ama sen kusursuzsun annem.
Bilirsin bebekliğimden beri huysuzumdur, bazen aksiyimdir. Her şeye rağmen bana her zaman sabır gösterdiğin için sen dünyanın en sabırlı kadınısın annem.
Bilirsin bazen sözünü dinlemem, bazen bile bile hataya yürürüm ama bunlara rağmen beni her seferinde hatalarımla kabullendiğin için sen dünyanın en affedici kadınısın annem.
Ve nasıl bir şeysin ki her zaman haklı çıkarsın annem. Neden bilmiyorum her “ama”yla başlayan cümlem “haklısın”la bitmiştir.
Cümlelerin noktasını en iyi sen koyarsın.
En güzel yemekler hep senin elinden olanlardır.
Ve en güzel yatak seninle paylaştığım.. En çabuk biten işlerim senin dualarınla başlayanlar ve en mutlu günlerim hep yanımda olduklarındır.
Biliyorum ki seni kızdırırım bazen ve biliyorum ki üzerim. Ama sen de bil ki seni kızdırdığımda kendime daha çok kızarım, seni üzdüğümde senden hep daha çok ben üzülürüm.
Telefonumu 1 kere duymazsan üzülür, acabalar beynini tırmalar, için için ağlarsın.
Birazcık öksürsem hemen reçeteler yazarsın, mutsuzsam şakalar yaparsın, canım hiçbir şey yapmak istemediğinde sen de benimle hiçbir şey yapmazsın.
Sen benim en yakın dostumsun annem.
Her zaman bana bir anneden daha yakın olduğun ve kimseye söyleyemeyeceklerimi rahatça sana anlatabildiğim için çok şanslıyım ben annem.
En çokta komik bir kadın olduğun için çok şanslıyım. Karşılıklı gülme krizlerine girebildiğimiz, dünyayı birlikte ti’ye alabildiğimiz için gerçekten ama gerçekten çok şanslıyım ben annem.
Ve doğaüstü güçlerin olduğu, aynı anda 10 farklı yerde olup, bölünebildiğin ve yaptığın her işte başarılı olabildiğin, hiç yorulmadığın, kendine hiç mola ayırmadığın, ben ve kardeşlerim doğduğundan beri hayatını bize adadığın için sen kanatları olmayan 1.58 boyunda bir meleksin annem.
Nasıl yaparsın bilmem , ufak tefeksin ama her işin üstesinden gelirsin sen.
Ve evet annem, bebekken yemediğim mamalarla seni üzdüğüm için, ilkokulda hep sınıfın en çok konuşanı olup veli toplantılarında seni utandırdığım için, ergenlikte hep aksi “siz ne anlarsınız yeaaa” tavırlarım için, lisede “ben büyüdüm e bi karışmasanız artık” larım için, odam hep dağınık ve kıyafetlerim hep yerlerde olduğu için, eve kedi getirip birini başına bıraktığım için, “yapma”yı hep “yap” olarak algıladığım için ve senden ayrılıp başka bir şehre taşındığım için beni affet annem.
Bana hep dersin ya “bende annemi çok seviyorum ama seni ve kardeşini sevdiğim kadar hiçbir zaman sevemem onu” diye.
Seni, senin beni sevdiğin kadar sevemediğim için her zaman acizim karşında.
Ama bil, bir anne en fazla ne kadar çok sevilebilirse ben seni öyle seviyorum annem.
Senin ve bütün annelerin anneler günü kutlu olsun!