Adım attığımız her an, hatta durduğumuz yerde bile bir kaza riski ile karşı karşıyayızdır hep.
Evde televizyon izlerken bile çok düşük dahi olsa başımıza bir kaza gelme ihtimali yüz binde bir iken; ev kazalarının, tüm kazaların %25’ini oluşturuyor olması azımsanacak bir oran değildir.
Bunun örnekleri sosyal medyada vardır hep. “Yok artık, daha neler” deriz gördüğümüzde. Bazen düşünürüz başımıza gelebileceğini bazen “ben olsam” diye başlarız kurgu yaparken. Ama çabuk savuştururuz bu düşünceleri beynimizden ve unuturuz sonra. Çünkü düşünmek istemeyiz başımıza gelme ihtimalini.
Belki çok önemli gibi görünmez ilk bakışta ilk yardım tıbbi bilgi olmadığı. Ama tıbbi ekip gelene kadar doğru ilk yardım hayat kurtarmıştır çoğu kez.
Siz karşılaşmadınız ya da hiç kaza yapmadınız belki, belki de bir felaket yaşamadınız. Ama şu anda bile birileri yaşıyor bu durumları.
Trafik ve ev kazaları en sık rastlanan kazalar iken, ölümlerin %48’i trafik kazalarına bağlı olup, yılda 6 milyon insan da ev kazaları sonucu; düşme, kesik, yabancı cisimle boğulma, zehirlenme, yanık, elektrik çarpması gibi durumlara maruz kalıyor.
Bu ve buna benzer durumlarda, tıbbi ekip gelene kadar veya hastaneye gidene kadar geçen zaman içinde ne yapılması gerektiğini bilmek, soğukkanlı olmak, hem yaralı veya hasta için yerinde ve doğru bir müdahale olacaktır hem de çevredeki yardımseverler için yanlış bir müdahalenin önüne geçilmiş olunacaktır.
Bu ihtimaller bu kadar yakınımızda iken, ilk yardım ile ilgili alacağımız eğitimlerin önemini, önüne geçebileceğimiz daha ciddi durumları yaşayınca anlayabiliriz.
Hayatta tutmak için çaresiz kalmayalım, hayat kurtarma zincirinin parçası olalım.