Hayatımda ilk kez dün duydum bu çocuklarımızı.. Duyduktan sonra da benim gibi duymayan birileri olabilir diye bu yazıyı kaleme almak istedim. Onlar çok çok uzak coğrafyalarda yaşamıyorlar. Hemen yanı başımızdalar. Antalya ilimizin Kumluca ilçesinde yer alan yatılı bölge okulunun öğrencileri onlar.
Kırsal kesimlerden, yaylalardan eğitim almak üzere devlete teslim edilen kimi yetim bazısı öksüz ama tamamına yakını dar gelirli ailelerin çocukları..
Onları Akder Başkanı Çiğdem Durdaş ve Akiçder Başkanı Fatma Şahin vesilesiyle tanıdım. 41 çocuk ve görevli öğretmenleriyle buluştuk. Antalya’da yaşayıp da ilk kez havalimanı gören bir uçağın içerisine hayatında ilk kez binen, bir AVM’de gezip eğlenen, yemek yiyen ve ilk kez sinemaya giden çocuklarımız.
Onlarla beraber olduk, sohbet ettik, dertleştik. Hepsinin gözünde ayrı bir sevinç ışığı, yüzünde tarifi imkânsız mutluluklar..
Bu anlara şahit olmamıza vesile olan Akder ve Akiçder üyeleri nezdinde her iki başkana ve emeği olan her bir bireye tek tek şükranlarımı ifade etmek istiyorum.
Hepimiz gönüllülük esasına dayalı STK ve derneklerde yarınlarımız olan bu ve benzeri çalışmalarda taraf olabiliriz. Çeşitli sebeplerden dolayı bu tür organizasyonlarda görev alamıyorsak da alanların sesi ve destekçisi olabiliriz.
Çarşamba günü yazımda IHH ve Sadaa Taşından bahsetmiştim. Daha önce de Beşir Derneği’nin hizmetlerini paylaşmıştım. İşte şimdi de ilimizde bulunan ve bayanların aktif olarak hizmet ettiği iki derneğimizi Akiçder ve Akder’i sizlere emanet ediyorum.
Hacı Bektaş Velî’nin “Bir olalım, diri olalım, iri olalım” vecizesi ve Yunus Emre’nin
“Gelin tanış olalım
İşi kolay kılalım
Dünya kimseye kalmaz” şiiri ile bugün hayatımıza yeni bir pencere açalım mı?