Aslı Orman, sosyal medyanın kullanımının, gençlerin psikolojik ve sosyal gelişimini etkilediğini söyledi. Sosyal medyanın artık kimlik oluşturmanın temel aracı haline geldiğini vurgulayan Orman, özellikle ‘fenomen olma’ ve ‘karizmatik görünme’ arayışının gençleri gerçek sosyal çevrelerinden uzaklaştırdığına, dijital popülerliğin gençlerin hayatında adeta bir zorunluluk haline geldiğini söyledi.
Sosyal fenomenlerin sürekli göz önünde olması nedeniyle gençlerde güçlü bir kıyaslama baskısı oluştuğunu belirten Orman “Gençler, sosyal medyada idealize edilen yaşamlarla kendi yaşamlarını kıyasladıkça yetersizlik hissi derinleşiyor. Bu durum, gerçek sosyal deneyimlerin geri plana itilmesine ve gençlerin içe kapanmasına yol açıyor. Ayrıca bu süreç, gençlerin sosyal yaşamda da dijital dünyadaki popülarite beklemesine sebep oluyor. Sosyal medyada aldığı beğeni, ilgi veya görünürlüğün benzerini gerçek hayatta da bulmak isteyen gençler, yüz yüze ilişkilerde bu karşılığı alamadıklarında ciddi bir hayal kırıklığı yaşıyor. Dijital popülerlikten gelen sahte ‘alkış hissi’, gündelik hayatta karşılık bulmayınca gençlerin sosyal ortamlara karışma isteği azalıyor, yalnızlık daha da derinleşiyor. Böylece sosyal medya, gerçek hayatla bağın kopmasına yol açan bir beklentiye dönüşüyor” dedi.
‘GÖRÜNÜŞ BASKISI YAPAY KİMLİKLERE YOL AÇIYOR’
Ergenlik döneminde kimlik arayışının doğal bir süreç olduğuna dikkat çeken Orman, sosyal medyanın bu dönemde belirleyici bir alan haline geldiğini söyledi. Gençlerin beğendikleri fenomenlerin davranışlarını örnek aldığını ve bu durumun onları kendi özgün kişiliklerinden uzaklaştırarak yapay kimlikleri benimsemeye sürüklediğini belirtti.
Dijital ortamda sürekli ‘görünür olma’ baskısının gençlerde stres yarattığını ifade eden Orman, yüz yüze iletişim yerine ekran başında vakit geçirme eğiliminin aile ve arkadaş ilişkilerini zayıflattığını, bunun da yalnızlık ve değersizlik hislerini artırdığını söyledi.
‘ÇÖZÜM: DİJİTAL DENGE VE AİLE İLETİŞİMİ’
Sürekli içerik üretme ve popüler görünme baskısının gençlerde kimlik karmaşasına yol açtığını ve sahte kimlik oluşturmaya yönlendirdiğini belirten Orman, sanal kimliğe bağlı yaşamın gençleri kendi gerçekliklerinden uzaklaştırdığını ve psikolojik dengeyi bozduğunu söyledi.
Bu sorunun çözümü için önerilerde bulunan Orman, dijital dünyanın tamamen terk edilmesinin gerçekçi olmadığını, ancak dijital denge ihtiyacının artık hayati bir gereklilik olduğunu belirtti. Orman; “Gençlerin gerçek sosyal ortamlara yönelmesi, yüz yüze iletişim becerilerini geliştirmesi ve sanal popülerlik baskısından uzaklaşması sağlıklı sosyal bir yaşam için çok önemli. Ailelere de önemli görevler düşüyor. Ailelerin gençlerle açık bir iletişim kurması, sosyal medyanın etkisini anlamaya çalışması ve dijital süreci birlikte değerlendirmesi, yalnızlaşma döngüsünü kırmanın en kritik adımını oluşturuyor.”