Bazı maçlar vardır.
Oyuna değil skora bakarsın.
Kimi zaman mucize dersin. Kimi zaman rahat izlersin.
Bir önceki yazımı okuyanlar bilir.
Maçı ikinci şıkkı imzalayarak izleyendenim!
Hislerimde yanılmam dedim.
Öylede oldu.
İlk deplasman galibiyetini aldık.
İkinci yarının orta bölümünden sonra, biraz zorlandık mı? Evet.
Fakat galip gelmek güzel oldu.
Ya galibiz galip gelmesine de.
2-0 öndeyiz.
Rakip 10 kişi kalmış!
Beraberliği yakalamış. Ne iş diyenlerin sesi, maç esnasında telefonumun diğer ucundaydı.
Hep söyledim, o gün de bugün de!
Hamza Hamzaoğlu’nun B planı yok.
Bir antrenör için en acı nokta bu.
Mağlup duruma düştüğümüz hiç bir maçı Hamza hoca ile kazanamayız!
Hoca kızmasın! Gerçek bu.
Toparlayalım;
Biraz olsun rahatladık.
Üst üste gelen mağlubiyet sonrası 3 puan ilaç oldu.
Bursa maçında kadroyu değiştirme hocam.
Özellikle savunma!
Maceraya gerek yok. Hak eden oynasın.
Bu vesileyle toparlanması gerekenlerde kendine çeki düzen verir.
Onlar yokken takım böyle bir deplasmandan galip geliyorsa hem senin hem de başta Celustka ve diğerlerinin düşünmesi gerek.
Bunca zamandır nerede hata yaptık?