Çok eskiden, kendini beğenmiş şımarık bir fare ile akıllı ve alçak gönüllü bir deve yaşarmış. Bir gün karşılaşıp arkadaş olmuşlar.
Fare:- Sana kılavuzluk etmeliyim! demiş. Yularından çekip istediğim yere götürmeliyim!
Deve arkadaşının küstahça teklifine razı olmuş. Bir süre gittikten sonra küçük bir dere kenarına ulaşmışlar. Devenin diz kapaklarına bile ulaşmayan su, fare için uçsuz bucaksız bir deniz gibiymiş.
Fare:- Ben buradan geçemem diye fısıldamış korkuyla..
Deve: - Ne bekliyorsun? diye çıkışmış. Kılavuz önden gider, dal bakalım suya.
- Ama... diye kekelemiş fare, görmüyor musun su çok derin?
Fare mahcup olmuş, boyundan büyük işlere giriştiği için kıpkırmızı kesilmiş..
- Sizin için küçük ama, bana göre çok büyük bir su diye inlemiş. Ben artık kılavuz olmaktan vazgeçiyorum. Keşke daha önceden düşünseydim de boyumdan büyük işlere girişmeseydim.
- Evet, demiş deve yumuşak bir sesle, herkes kendi haddini bilmeli ve asla aldatıcı gurura kapılmamalı..
Bu anlamlı hikayeleri etrafımızda yaşanan olaylara yorduğumuz çok olmuştur. Çoğu zaman eski dostlarımızı gördüğümüzde ayaküstü sohbet eder, yaşanmışlıkları yad ederiz.
Geçtiğimiz günlerde yine böyle bir abimizle karşılaştım. Bilgisi, görgüsü ve hayata bakış açısı çok hoşuma gider bu abimizin.
Bilge kişiliği ile anlatmaya başlayınca yukarıdaki hikaye geldi aklıma.
Ne çok ortak tanıdığımız fare görünümlü kendini dev aynasında gören adamcıklar var diye geçirdim içimden.
Ait olduğu zümrenin içinden bir yerlere baş olunca kendini hikayedeki fare konumuna sokup üstüne bir de renk değiştirenler hayatımızda ne çok değil mi?
O zümrenin yularının ellerinde olduğu, nereye çekiştirirse oraya yönlendireceğini sanan bu fareler elbet bir gün bir file rastlayacaktır.
O zaman göreceğiz kişiliğini makamından alanların, o makamları alındığında nasıl kişiliksiz kaldıklarını.
Ha bir de bu farelerin bir de daha tırtıl olan genç yardakçı akrabaları var. Girdikleri yerlerde büyüklerine efelenen bu efeminelere bir arkadaşımın cuk diye oturan bir lafı oldu.
“Gücünü sahibinin tasmasından alan köpek”
Lütfen köpeklerinize sahip çıkın!
Arkalı köpek, kurt kapar derler. Kurt’tan kasıt bozkurttur. Bir kurdun ardından elli tane köpek ürüyorsa bu bozkurt doğru yoldadır. Siz tasmaladıklarınızı gözden geçirin.