Ne hâlde olursa olsun hayalî olmalı insanın. Gecelerine sahici düşler eklemeli. Sabahına sönmez güneşler çağırmalı. Akşamına kaymaz yıldızlar davet etmeli. Ve yalnızlığına kalabalık duygular boyatmalı.
İmkanları(nı) zorlamalı. Pes etmemeli. Yolculuklarını nihayete erdirmeli. Zirveleri görmek için kalbi kat kat atmalı.
Kalemine güvenmeli. Yüreğine sahip çıkmalı. Sevdiğine sadık hareket etmeli. Yar için, Yaradan için mülayimliğe baş vurmalı.
Boş durmamalı. İmtihan dünyasında nice dünyalar kazanmalı ebedi yurt Ahiret için.
Yerinde oturmamalı. Ter dökmeli. Yorulmalı. Acılar çekmeli. Ağlamalıklı hale gelmeli. Kırmalı zincirleri. Aşmalı engelleri.
En çok da kendi kalabilmeli insan. Aynalarda kaç kişilik oynadığının farkına varmalı. Günahlardan uzak yaşamayı bilmeli. Sözde kalmamalı konuşması. Tavrı net olmalı. Diksiyonunu düzeltmeli. Kibar davranmayı ilke edinmeli nefes alış verişinde.
Aldığı ve verdiği her selamı ciddiyetle önemsemeli.
Gariplikten, hatadan, vurdumduymazdan kendini kurtarmalı. Gereklilik kipinde isteklerini zamana dökmeli. Bugününü dünle yarınlara taşımalı.
Nasihatlarla büyümeli ve yaşlanmalı insan. Gerekirse bu soluklarla ölmeli.
Öğütlerle olgunlaşmalı. Önerilerle yol almalı. Tecrübelerden yararlanmalı insan.
İnsan; Zamana ve nisana dört mevsim gibi sarılmalı.
İnsan; edebi cümlelerle ruhunu donatmalı.
İnsan; sanattan yoksun kalmamalı.
Ve insan; başına bela gelmeden, tedbirini her durumda her an almalı.