Çocuklarının spor yapmasını, sağlıklı büyümesini, yeteneklerinin ortaya çıkarılmasını isteyen ve bu yeteneklerinin işlenmesini arzu eden sporcu anne babalarını bazı spor okullarında, spor kulüplerinde, belediyelerin spor organizasyonlarında, Gençlik ve Spor İl Müdürlüğü’nün çalışmalarında, özel eğitim kurumlarının spor organizasyonlarında, hobiyi kendilerine kalkan yapan eğitici kılıklı yetenek kıyıcı insan müsveddeleri tehlikesi bekliyor.
Sporcu yetiştirmekte zayıf olan, bilgi ve görgüsü olmayan eğitici pozisyonundaki insanlar kendilerine teslim edilen çocukların velilerine ileride kendilerine hesap sorulmaması için çocuklarının sporu ancak hobi olarak yapabilecek kapasitede olduğunu, çocukların kendilerine teslim edildikleri daha ilk günlerden itibaren söyleyerek kendi yeteneksizliklerini örtmeye çalışmaları sporumuzun önemli bir tehlikesi.
Birçok çocuğun böyle bazı eğitici pozisyonundaki insanlar yüzünden spordan soğuduğunu, heveslerinin kırıldığını, yıldız adaylarının daha yolun başında kaybolup gitmesi bilinen sportif tehlikelerden.
Sözlük ve bilinen anlamında hobi, oyalanmak için yapılan kişinin vakit geçireceği şeyler olarak nitelenir.
Spor ise özellikle çocuklarda onlara her türlü güzel birçok farkındalık katacağı, kendi değerinin, özelliklerinin farkına varacağı, çocuğun kendisine özgüven duyacağı, yeteneklerinin ortaya çıkarılacağı, katılımcı ve yarışmacı kimliklerine bürünebileceği, bazı hedeflerine doğru yönlendirilebileceği, eğitimiyle taçlandırabileceği, bazılarının gerek bireysel gerek kulüplerde gerekse milli takımlarda olabileceği çok geniş bir platformu içerir.
Bir çocuk çok geniş yelpazesi olan sporda gerek çocukların gerekse ailelerin tüm umutları daha ilk günlerden kırılarak kendi yetmezliklerini kapasitesizliklerini örtmeye çalışan eğitici basamağında olanlar sporumuzun en büyük tehlikelerindendir.
Bu tür eğiticilerin bazılarının olmaları kendi kurumlarınca bilinmesine ve göz yumulmasına rağmen bazıları ise kurumlarınca yeteri kadar denetlenmediği veya idari kısımda olanlarının sporla yeteri kadar uğraşmadığı hatta umurlarında da olmadığı için görev yapmalarına devam edebiliyorlar.
Spor çocuklarda hobiden çok onları sağlıklı bir biçimde sağlam karakterli kendisine ailesine bulunduğu yere ülkesine fayda sağlayabilecek hedeflerinin olduğu yeteneklerinin ortaya çıkarıldığı ve bu yeteneklerinin geliştirildiği ufukları geniş çocukların gençlerin platformudur.
Sporumuzun, sporumuzda ve eğitimimizde idari mekanizmada bulunanların sporumuzun bu misyonsuz, vizyonsuz hobi gibi bir oyalanma unsurunun arkasına sığınmış eğitici pozisyonundaki kişilerin ailelerin ve geleceğimiz çocuklarımızın önlerinin kapanmasına izin vermemeleri milyonlarca çocuğumuzun sporun gerçek anlamını yaşamasına fayda getirecek katkı yapacaktır.
Gönlünüz dostluk ve spor dolsun.