7 Haziran 2015 genel seçimlerinin ertesi günü yazdığım yazıyı, bir kez daha dikkatlerinize sunuyorum. Zira, bugün Türk siyasetini yazmaya kalksam hemen hemen aynı şeyleri yazacaktım. Değişen bir şey yok. Aynı terane.
Kılıçdaroğlu, Bahçeli ve Demirtaş aynı koroda, aynı şarkıyı söylüyorlar. Ne hükümet kurma konusunda, ne de dış politika konusunda yeni bir proje yok. Somut bir adım yok. Yapıcı bir muhalefet yok. Seçim sonuçlarını okumak ve uygulamak yok. Ülkenin siyasi ve ekonomi durumunu düşünen yok.
Siyasi hırs var, kavga dili var, yalan var, tahrik var.. Buyurun, 9 Haziranda yayınlanan yazım:
*** *** ***
Seçim değil, uyarı!
Evet, 7 Haziran geride kaldı. Millet sözünü sandıkta söyledi, mesajını verdi. Lakin son sözünü henüz söylemedi.
Millet, hem iktidara hem de muhalefete bir oy ile birçok mesaj verdi.
1- HDP’ye önemli bir fırsat verdi. Demirtaş’ın da itiraf ettiği gibi, emanet oylarla meclise gönderdi. Mesaj gayet açık: “Artık silahları gömün. Alın size meclis, artık siyaset kanalıyla sorunları çözün. Dağa çıkmak için bir nedeniniz kalmadı.”
2- Kılıçdaroğlu üzerinden CHP’ye okkalı bir şamar indirdi. Ne emekli ikramiyesine, ne ucuz mazot yalanına ne de asgari ücret zammına tamah etmedi bu millet. Kılıçdaroğlu’nun noter tasdikli rüşvetini yemedi. Tek dertlerinin para olmadığını, onurlu bir siyaset beklediklerini CHP’yi yüzde 25’e düşürerek gösterdi bu millet. Ayrıca; Kılıçdaroğlu’nun istifa sınırı olan yüzde 26’yı bile vermeyerek, Kemal Bey’in ipini de çekmiş oldu bir anlamda.
3- Milletimiz en çok da Ak Parti’nin kulağını çekti. Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan ve dava arkadaşlarının, olağanüstü gayretleriyle bugüne gelen iktidar partisi ilk tokadı milletinden yedi. Ergenekonların, Balyozların, e-muhtıraların, dış güçlerin, medyanın ve paralelin yıkamadığı Ak Parti’yi, millet sandıkta silkeledi. “Kendine gel!” dedi.
Yanlış tutumlar, hatalı kararlar, etnik ve bölgesel ayrımcılık yapmalar; bütün bunlar, Ak Parti’nin kitabında olmayan şeylerdi. Lakin bu seçimde, bunları fazlasıyla gördü ve yaşadı halkımız. Aday listelerinden çok, liste dışı kalanların konuşulduğu bir Ak Parti’yi ilk kez gördü bu millet. Bazı işgüzarların, Ak Parti’yi babalarının çiftliği gibi görmesi ve emektar, cefakar insanları hor görüp dışlaması, üstüne tuz biber oldu diyebiliriz.
Özetlersek; Tayyip Erdoğan ve dava arkadaşlarının yıllardır kaşıkla topladıklarını, son 6 ayda kepçeyle dağıttılar! Ve onlar, kendilerini bilirler!
Yazının başında da ifade ettiğim gibi, millet son sözünü söylemedi. Kadim Türkiye halkı, Ak Parti’den vazgeçmemiştir. Kibirden, hatalardan arınması için bir uyarı yapmıştır. İç muhasebe yaparak, özeleştiriden de öte, amiyane tabirle “Temizlik!” yaparak tekrar gelmesini istemiştir.
Bu yolun sonu kesinlikle “Erken Seçim”dir. Kimse hayal kurmasın, bu tablodan koalisyon çıkmaz.