Özlemek ve özlem duymak insanın doğasında vardır.
İnsanın bir yakınını, sevdiğini, mesleğini, evini ya da her hangi bir yeri, doğayı özlemesi normal bir duygudur.
Ama herhangi bir şeye özlem zamanla körelebilir, deforme olabilir, aşınabilir.
O yüzden özlem duyacaklarımızın, özlemimize layık olup olmayacağını duygularımızla iyi ölçerek özlem kapsamımıza almak gerekiyor. Yoksa boşu boşuna yoğunlaşmış duygularımızı hak etmeyen bir insana ya da herhangi bir şeyle meşgul etmiş oluyoruz.
O yüzden özellikle de insanlarla olan özlem duygusu yerine, kendi içimizde sorgu mekanizmasını iyi işleterek, bizim duygularımıza layık olan insanları özümseyerek kendi güzel duygularını hak edenlere sunmuş olurlar.
İnsanın gerek gerçek bir sevdiğini, dostunu ya da herhangi bir mesleği veya hobisini içindeki duygu süzgeçlerinden geçirerek özümseyerek hissetmesi kendisine huzur ve mutluluk getirir.
Çeşitli elemelerden geçirerek, içimize sindire sindire duygularımıza hazmettirmek benliğimize yerleştirdiğimizde yanılgı payını çok düşük seviyelere indirmiş oluruz.
Ani reflekslerle duygularımızı meşgul etmek yerine, içimizdeki duygu süzgeçlerinden geçirerek özümsemek bizi mutsuzluklardan koruyacaktır.
Gönlünüz dostluk ve spor dolsun.