Günlük hayatta sıkça kullandığımız “sakatat” kelimesinin kökeni, duyanları şaşırtıyor. Baş, ciğer, işkembe, yürek, böbrek gibi hayvansal ürünleri ifade eden bu sözcük aslında Arapça kökenli.
Arapçada “saqata” fiilinden türeyen ve “sakātāt” olarak kullanılan bu terim, hayvanın kesimi sonrası geride kalan, et dışında kalan yenilebilir parçaları tanımlamak için kullanılıyor. Bu ifade, zamanla Osmanlıca üzerinden Türkçeye geçmiş ve bugünkü anlamını kazanmış durumda.
Geçmişte daha çok ekonomik gerekçelerle değerlendirilen sakatat ürünleri, günümüzde birçok mutfakta lezzet ve besleyicilik açısından önemli bir yere sahip. Uzmanlar, yemek kültürümüzde derin izler bırakan bu tür kelimelerin kökenini bilmenin, toplumsal hafızamızı diri tutmak açısından da değerli olduğunu vurgulu
yor.