Sözün bittiği yerdeyiz..

Bugün ne yazılabilir ki?

Soma’da yüzlerce işçinin yaşadığı “iş kazası” sonrasında, sönen ocakların feryatlarını iki-üç gün sonra kimsenin duymayacağını bile bile ne yazılabilir ki?

Türkiye’de -ve belki de dünyada- meydana gelen en büyük iş kazası karşısında “kenetlenmek” yerine, suçlu bulabilmek için sinekten yağ çıkartmaya çalışanlar varlığını sürdürürken ne yazılabilir ki?

Bir felaketi bile “siyasi rant” aracı görenler fırsatçı siyasetçiler at koştururken ne yazılabilir ki?

…

Evet..

Sistemlerde bir eksiklik olduğu ortada..

Taşeron uygulamasını, işletmeleri, yatırım koşullarını, denetim mekanizmasını, yasa ve yönetmeliklerdeki eksiklik ya da fazlalıkları tartışabiliriz..

Kamu-özel sektör işbirliği ile ilgili bütün yapısal sorunları konuşabiliriz..

Bunlar yüzünden yasa koyucuları da siyasi iktidarları da suçlayabiliriz..

Ama..

Göreceksiniz, (daha önce meydana gelen iş kazaları ve göçüklerde olduğu gibi) yine değişen bir şey olmayacak..

Çünkü..

“Parayı amaç edinmiş” insanlar için, “insan” pek bir şey ifade etmez..

Öyle işadamlarımız var ki..

Öyle kamu yöneticilerimiz var ki..

Öyle şeflerimiz-müdürlerimiz var ki..

İş kazası geçirerek ölen ya da sakat kalan insanları “iş zayiatı” olarak görüyor..

Nedir iş zayiatı?

“Bir iş planlanırken öngörülen kayıplar”dır aslında..

Ama..

“Maddiyatın ön planda olduğu” günümüzde, “bir kurumun işlediği cinayetten yırtma yöntemi” olarak tarif ediliyor..

Hatta, “insan kaybetmekle parayla satın alınabilen herhangi bir şey kaybetmeyi aynı kefeye koymak” diyenler de çok..

…

Yani..

Siz istediğiniz kadar önlem alın..

En iyi yasaları çıkartın..

Hatta en güvenli denetim mekanizmaları geliştirin..

“Paragözlerin insan anlayışı”nı değiştiremediğiniz sürece, bugün Soma faciası yaşanır, yarın bir başka facia..

Ardından yine, (tıpkı şimdiki ve daha öncekiler gibi) herkes birbirini suçlar durur..

Sonra olay ateşini yitirir, soğumaya bırakılır..

Yeni bir facia yaşayana kadar..

Ve “kısır döngü” böyle devam eder gider..

Ne zamana kadar?

“Paranın yenmeyeceğini” birileri anlayıncaya kadar..

…

Soma’da hayatını kaybedenlere Tanrı’dan rahmet, yakınlarına da sabır diliyorum..

Evet, sözün bittiği yerdeyiz..

Keşke insanı “insan” gözüyle, “gönül gözüyle” görebilseydik..

Keşke..