Yaşamda bazen sonradan tanıyıp kıymet verdiğiniz insanın daha iyi şartlara gelmesi için uğraş verirsiniz.
Bu uğraşlar psikolojik olur, akıl vererek olur, fiziksel olur, gece gündüz koşturarak olur.
Tüm bunların sebebi kıymet verdiğinizin zarar görmemesi, onun birileri tarafından maddi manevi istismar edilmemesi içindir.
Kıymet verdiğiniz insanın sosyal hayatta ve mesleki hayatta daha iyi konumlarda olması onun her platformda olduğunun daha üstünde olmasını istersiniz.
Bu arada kıymet verdiğiniz insanın mesleki başarıları kariyeri varsa çevresi maddi manevi istismarcılarca çevrilir.
Siz kıymet verdiğiniz insanın daha iyi platformlarda olması için uğraşırken kıymet verdiğiniz insan etrafında kendi menfaatleri için uğraşanlar kendilerinin isteklerini kabul ettirerek kıymet verdiğiniz insanı zarara sokabilirler.
Kıymet verdiğiniz insanın zarar görmemesi için siz ne kadar çok uğraşırsanız uğraşın kıymet verdiğiniz insan maddi manevi istismar peşinde koşan insana ya da insanlara kanabilir ve kendisini her türlü büyük zararlara sokabilecek kararlar alabilir.
Siz bu konuda belki bir iki defa daha uyarıda bulunabilirsiniz ama kıymet verdiğiniz insanın kararı değişmiyorsa zararı bilerek veya bilmeyerek kabullenmiş demektir.
Sizin burada insan olarak yapacak bir şeyiniz kalmamış olur sadece kıymet verdiğiniz için üzülürsünüz ve onun kendisini büyük zararlara sokan ya da sokacak kararlardan vazgeçmesini beklersiniz.
Bu süreçte üzülebilir kırılabilirsiniz ama bu yanlışından dönmesi için yol ararsınız.
Ama şunu da unutmamak lazım eğer sizin onun lehine uğraşlarınız kıymet verdiğinizce değer görmüyorsa yapacak hiçbir şey yoktur.
Herkes kendi kararından sorumludur çünkü.
Gönlünüz ve kalbiniz kıymet verdiğiniz insanın doğru kararlar verdiğini görsün.
