Bu dünyada meydana gelen her şeyin başı, devamı ve sonu insandır. İnsana odaklı ömürler.
Güzellikler kadar çirkinlikler de insanın eseridir. İnsandır iyi ve kötüye sebep olan başat varlık. İnsandır güzelim dünyayı her geçen gün daha da yaşanmaz hâle getiren kötü kalpli varlık. İnsandır tabiatın dengesini bozan, diğer canlılara her türlü zararı reva gören vicdansız varlık.
İnsana göre olaylar ve hayatlar şekillenir. İnsanın niyetine göre mutluluk yahut mutsuzluk dile gelir. İnsanın çabasına göre duygu ve düşünceler kıvamını bulur. İnsanın attığı adıma göre bugünden yarına varılır. İnsanın hareketine göre davranışlar ortaya çıkar.
Başa ne gelse, yaşa ne takılsa altında insan çıkar. Eylem ve söylemlerin öznesi insandır. İnsandır sağa sola saldıran, huzursuzluk çıkaran, bir metre toprak için şehirleri yerle bir eden, gönülleri gülsüz bırakan, çiçekleri solduran, çevreyi kirleten, sevenleri ayıran, hem cinsini öldüren merhametsiz varlık.
İnsan daima dilde ve gönülde yerini korur. İnsan hem güçlü hem zayıf. Hem değişik hem garip. Hem kalbim var der hem can acıtır. Hem vicdanım var der hem insanlığı yerlerde sürükler.
İnsan bu bir defa iyi yanı olur, bin kötülüğe imza atar. İnsan bu bir yapar, çok kere yıkar. Bir tatlı söz söyler, çok sayıda çirkin eylemin ismi olur. Suçluyken masum olduğunu iddia eder. Performans olarak kötü sonuçlar alırken kabahati başkalarına yükler. İnsan bu tam anlamıyla insanca bir yaşam sürmez. Ya eksik ya fazla yaşar! Ya çok konuşur ya az susar! Denge nedir, dengeli bir ömür tüketmek nedir konularda başarı sağlamaz bir türlü.
