Kötülük ve kötü insanlar üzerine birkaç laf, birkaç fikir söylemek isterim.
Kötü kime denir, kötülük nedir ve kötü insanlar nasıldırlar? Bu sorulara verilecek bir sürü cevap elbet mümkündür. Ancak kötü olmak ve kötülük, kötü insanların ortaya çıkmasını sağlar. Bir zamanlar iyi olan insanlar da pekâlâ kötü insanlar olabilir. Tersi de olabilir. İnsanoğlu bu, bugünden yarına yol alırken yolculukta huyunu değiştirebilir. Ciddiyetle savunduklarını yarın işine geldiği için hemen inkâr edebilir.
Kötü olan her yerde bu davranışını gösterir. Huyundan vazgeçmez. Alışkanlığını bırakmak istemez. Kötülüğü sergileme konusunda cimri davranmaz. Kötülük yaptıkça devamını getirme arzusunda olur.
İçi kötülükle dolu insanlar, her yolu kendine mübah görür. Hakkı ve haklı olduğunu düşünür. Dünyanın onlar için döndüğünü farz eder. Mutluluğu onların hak ettiğini düşünür. İnsanlar arasında kendilerini öncelikli görürler.
Kötü olan insanlar, iyileri ve iyiliği saçma bulur. Zayıfları ezer. Gücü kendi menfaatleri doğrultusunda kullanır. Sinsi planlar yapar. Gözlerini kırpmadan başkalarının kuyusunu kazar. Hileye başvurur. Üç sözünden ikisi yalan olur. Yanlışı doğru, hatayı normal kabul ederler.
Kötü insanlar, kötülükle beslenir. İşleri güçleri kötülük yapmak üzerine kuruludur. Başkalarının hayatlarına karışırlar. Huzuru olanların huzurunu bozarlar. Etliye sütlüye karışmayanlara rahatsızlık verirler. Mutlu insanları kıskanırlar. Emeğinde olanların ekmeğini çalarlar. İyi ve güzel dünyayı yaşanmaz hâle getirirler kötü niyetli insanlar.