Son zamanlarda bizim dinlemeye, okumaya, düşünmeye tahammül edemediğimiz şeyleri yaşadığını duyuyoruz çocukların. Çocuklarımızı korumak hepimizin elinde. Dikkat etmemiz gereken belirli şeyler var.
Öncelikle çocuklarımızın her şeyden önce insan olduklarını unutmadan, onlar birine yaklaşmak ya da biriyle konuşmak istemediğinde bunu anlayışla karşılamamız gerek. Çocuklarımıza sınır koymayı öğretip sonra da onların bu sınırı çizmesine izin vermeliyiz. Çocuklarımızı kimsenin kucağına oturtmayalım. Ulu orta yerlerde, sırf çocuklar diye soyup giydirmeyelim. Bunu maalesef plajlarda çok görüyorum.
Kimseyi öpüp sarılmaları için onlara baskı uygulamayalım. Söylediklerini dinleyelim, bağırmanın kötü, bir şey saklamanın her zaman iyi olmadığını onlara öğretelim. Çocuklarımızı polisle korkutmayalım ki başları sıkıntıya girdiğinde onlara sığınabileceklerini bilsinler. Çocuklarımıza mahrem nedir, öğretelim.
Hiç tanımadığımız çocukları fiziksel olarak sevmeyelim. Yakını olduğumuz bir çocuğu severken "Hayır" demesini dikkate alalım. Çocuğumuzun tanımadığımız biri yanağını okşamak istediğinde buna izin vermeyelim. "Çocuktur, uyduruyordur" demeden söylediklerini kulağımızı dört açıp dinleyelim. Çocukların çocuk olarak görülemeyebildiği lanet bir toplumda yaşadığımızı unutmayıp bu konuda biraz paranoyak olalım. Söz konusu çocuklarsa, biz yetişkinlere düşen çok sorumluluk var.
