Zor dediler kolay oldu!..

Ama Sivas’a ilk kez gittim..
Özel uçak ile benim gibi Sivas’a gidenler arasında yöneticiler aileleriyle gelmiş ki, 8-9 tane çocuk kafilenin resmen moral kaynağıydı.
Ama uçağın yarısının boş olması önemli unsurdu.
Lütfen.
Antalyalılardan biraz Antalyaspor duyarlılığı..
Nedense kış şartlarının en zor olduğu kentlerin başında gelen bu Sivas deplasman müsabakaları, hiç bahar aylarına rastlamaz.
Kar yağışı yoktu ama, dondurucu soğuk altında oynanan bir karşılaşmaydı.
Ev sahibi Sivasspor üst sıralar için mücadele verirken, bir hafta önceki Galatasaray karşılaşmasında aldığı ağır darbeden dolayı Antalyaspor karşısına bir hayli eksik çıktı.
Peki Sivas’ın kırmızı kart cezalı oyuncularının sayısı çoktu da, Antalyaspor tam kadromuydu?
Tabi ki değil.
Kaleci Hakan, Mehmet Sedef, İbrahim Dağaşan sakat..
Baroş cezalı,.
Bunları dert etmeyen taraf Antalyaspor’du..
Eksiklikleri kabullenip, kafaya takan ise başta Sivas taraftarları olmak üzere, teknik heyeti ve futbolcularıydı. Maçtan bir gün önce şehir merkezinde dolaşırken herkesin ağzında bir, “Galatasaray maçında hakem bizi yaktı, çok eksiğimiz var ama yinede kazanırız” söylemlerinden tutun da, “Çok eksiğiz çok” diyenlere kadar..
Hiç kimse Antalyaspor’un canı istediğinde kaliteli futbol oynadığından bahsetmiyor.
Ve sahada kazanmak isteyen bir Antalyaspor’da vardı.
Gol atmasına rağmen Emrah Başsan ile 90 dakika tamamlanmamalıydı ki, attığı golden sonra galesizce oyunu, kaptırdığı iki topun kendi kalesinde gol pozisyonu haline dönüşmesi yürekleri ağızlara getirdi.
Tita ve Vederson’un form düşüşü, İnsa, Serkan Balcı, Diarra, Emre Güngör ve Fornezzi’nin mükemmel oyunları.
Musa Nizam, Deniz Barış ile Uğur İnceman’ın olağanüstü çabaları, Sivas’tan net skorla üç puan almaya yetti de arttı bile.
Sivas deplasmanı için her şeyi mükemmel organize edenlere ve sahada da takımın olağanüstü aynı güzellikteki organizasyonu oyuna yansıtıp, karşılığını söke söke alanlara milyon kez teşekkürler.
Darısı Kasımpaşa maçına..