Forma rengi laciverte yakın bir ton.
Forma ismi Akdeniz Akşamları.
Maça gelen takımı tribüne çağıran arkadaşlar ile maç sonu konuşmam.
Ekran karşısına geçenlerin ilk 5 dakika Ankaragücü’nü Antalyaspor zannettik demeleri beni şaşırtmadı.
Daha önceki haftalar aynı senaryo ile karşılaşmamız maç öncesi sosyal medya hesaplardan forma renginden haberdar olmam şaşkınlığımı azalttı.
Bizi kendi evimizde bu forma ile maça çıkmamıza kim uygun görüyorsa teessüf ediyorum.
Gelelim maça;
Sonuç 4-2’lik mağlubiyet.
Sahada hiç bir varlık gösteremeyen Charles, Hakan Özmert ve diğer orta saha oyuncuları mağlup olmamızın baş mimarları.
Celustka’nın yokluğunu bu maç çok hissettik.
Geri dörtlü istediği savunmayı yapamıyor. Geriden set oyunu kuramamamız en büyük handikabımız.
Bir not da teknik direktör Bülent Korkmaz’a.
Çoğu hafta eleştirdim.
Hatta en sondan bir önceki yazımda oyuncu değişikliklerindeki hatalara Nuh devrinden kalma dedim.
Hoca bu maç özellikle ikinci yarı takım üzerinde neler yapılması gerektiğini gösterdi.
Diyebilirsiniz mağlup oldu. Olsun, en azından sağ bek çıkarıp sağ bek santrafor çıkarıp santrafor sokmadı.
Gerekti çift forvete döndü.
Gerekti 3’lü savunmaya.
Kısaca maçı çevirmek için bir şeyler yaptı.
Antrenör olarak malzemeden yararlanmak istedi. Olmadı.
Fakat benden geçer notu aldı.
Kulübede maçı tribünden izler gibi hareket etmemesi ve uyarıları dikkate alması önemliydi.
Sivas maçından alınan 3 puanın anlam kazanması için kazanmamız gerekiyordu. Yapamadık.
Bu maçtan sonra en büyük temennim Celustka’nın bir an önce sahalara dönmesi.
Ona ihtiyaç çok!
