Hafta sonu Kpss sınavı var. Yüzbinlerce aday memur olabilmek için bu sınavda ter dökecek. Hepsinin derdi ve amacı aynı. Devlet kapısına dayanmak. Devlete kapağı atabilmek. Sınavda makul not alanlar bu sefer de tercih için gün sayacak. Oturduğu yerden binlerce kilometre uzakta, adını dahi duymadığı yerleri işaretleyecek. Evini, barkını, çoluk çocuğunu, kurulu düzenini bırakıp gurbete gidecek.
Peki neden? Neden herkes memur olmak istiyor? Daha iki üç yıl öncesine kadar kentimizde doğru dürüst Kpss kursu yokken neden şimdi her dershanenin Kpss kursu var? Ve neden bu kurslar hem fiyat hem de yoğunluk olarak üniversite hazırlık kurslarıyla yarışır hale geldi?
Cevap çok basit. Devlette güvence var. Ayın 15'inde hesaba yatan, Türkiye şartlarına göre iyi maaş var. Özlük hakları var. İnsana yakışır çalışma saatleri var. Fazlasına mesai ücreti var. Emeklilik var. İkramiye var. Var oğlu var.
Özel sektörde bunlar yok mu? Çoğu zaman yok. Azınlıktaki bazı kurumsal şirketleri saymazsak özel sektörde çalışmak demek çok çalışıp az kazanmak demek. Vaktinde maaş alamamak, çoğu özlük haklarından yararlanamamak demek. Yıllarca mahkeme kapısında hak aramak demek. Güvencesiz çalışmak demek.
İşte bu yüzden her Türk gencinin ideali devlet memuru olabilmek. Bir işe gireyim, kariyer yapayım, bir yerlere geleyim diyen çok az. İşte bu yüzden her tarafta çığ gibi büyünen Kpss dershaneleri var. İşte bu sebeple insanlar gerekli gereksiz onlarca bilgiyi ezberleyip, kafalarında tutup sınavdan hemen sonra unutuyorlar.
Türkiye'de sosyal güvenlik anlamında, işçi hakları anlamında onlarca düzenleme yapılıyor. Avrupa Birliği uyum süreci denilip onlarda ne varsa bize de aynısı getiriliyor. Fakat özel sektörde çalışanların hak ettikleri seviyeye bir türlü gelemiyoruz.
Diğer taraftan özel sektörümüz de haklı. Vergisidir, stopajıdır, ıvırıdır, zıvırıdır derken nefes almak imkansız. Etraf işsiz dolu. Adam neredeyse boğaz tokluğuna çalışacak. Piyasa kendi arz-talep dengesini bulunca ortaya çıkan manzara içler acısı.
Öyle görünüyor ki, ülkemizde özel sektör şartları düzelmedikçe bu düzen böyle devam edecek. Temennimiz özel sektörde çalışmanın devlette çalışmaktan daha çekici hale geldiği bir ülkede yaşamaktır ki ancak o gün gelişmiş bir ülke olabiliriz.