İster tribüne git ister ekran karşısına geç.
Bu kadar sıkıcı bir karşılaşmayı arasan bulamazsın.
Skoru geçtim, oynanan oyun ve mücadele gücünün yanında düşük tempo taraflı tarafsız eleştiriye açıktı.
Üstelik Antalyaspor’da kan değişikliği ve Alanyaspor’un son 3 maçta 9 puan alması bu maçın böyle geçmesinin hayal kırıklığını iki katına çıkarıyordu.
Ufak tefek de olsa gözüme takılanlar;
1- Kalede Leite güven vermeye devam ediyor. Özellikle sakallık sonrası sezonu kapattı diyenlere de mesajı net; “BEN BURADAYIM”.
2- Adem Buksa varlığı, yokluğu belli değildi. Takımın santraforundan ziyade maç bitse de gitsek görüntüsü beni rahatsız etti.
Umarım bu performansı bu maçla sınırlı kalır.
Yoksa işler iyiye gitmez.
3- Takımın teknik direktörü Sergen Yalçın. Kenarda heyecanını yitirmiş gördüm.
Üstelik bu kadar ara vermişken.
Toparlayalım;
İki takımın da galibiyeti hak etmediği bir karşılaşmaydı.
Al gülüm ver gülüm oyunundan farklı bir skor çıkmazdı.
Son söz;
Nuri Şahin'den kalan en büyük miras takımın kondisyon eksikliği..!
