9 Nisan 2012 tarihli gazetemizin 1. sayfasında “ONLAR DA BİRER CAN” diyerek, bir köpek barınma evindeki hayvanların durumunu aktarmıştık..
Değişik görüntülerini aktardığımız barınma evindeki köpeklerden de görüntüler vermiş, kısa bir yazı ile de, “bu hayvanların gıda yardımına ihtiyacı var, yardım edin” diyerek hayvanseverlere çağrıda bulunmuştuk..
Bazen..
Yardım isterken sarfettiğiniz bazı sözler, başka anlamları da çağrıştırıyor..
Bu yazıda, “200’ü aşkın can açlıkla ve kenelerle boğuşuyor” şeklinde bir ifade vardı..
Yazı ve fotoğrafların amacı, hayvanseverlerin dikkatini çekip, biraz da duygularına hitap ederek “yardım” etmelerini sağlamaktı..
Bu nedenle, Facebook’ta yayınlanan bir hayvanseverin çağrısını, -iznini de alarak- aynen yayınlamıştık..
Haberdeki “kastını aşan” bu cümle nedeniyle Sayın Valimiz, duyarlılık göstermiş ve hemen Muratpaşa Kaymakamı’nı arayarak, konuya el atmasını istemiş..
Kaymakamlık da doğal olarak, o cümleden yola çıkarak, Tarım İlçe görevlilerini konuyu incelemesi için görevlendirmiş..
Konu yerinde incelenmiş..
İl Hayvanlar Kurulu’na getirilmiş, orada da tartışılmış..
Sonunda..
Hayvanların barındırıldığı bu evin, “tarım arazisi üzerinde olduğu için” bir “Hayvan Barınağı” olarak kullanılamayacağı şeklinde bir karar verilmiş..
Ve..
Hayvanlara 8 yıldır bakan, besleyen ve bu uğurda evlerini bile satan Dr. Fatih Çiftçi’ye ceza verilmesine hükmedilmiş..
Ardından..
Yapılan tespitler sonucunda “hasta” olan köpeklerin belediyelerin barınaklarından birine konulması, geri kalanların da serbest bırakılması (sokağa bırakılması) öngörülmüş..

Durum –özetle- bu..
Şu anda ise durum şöyle:
Ne Büyükşehir, ne Muratpaşa ve ne de Konyaaltı hayvan barınaklarında, bu köpeklerden bir tanesini bile alacak yer yok..
Kapasitelerinin üzerinde hayvana bakıyorlar zaten..
Eğer, şu anda bulundukları barınma evi yok edilecek olursa..
200 tane köpek ve 30 tane kedi sokaklara salıverilecek..

Buradan Vali Ahmet Altıparmak’a ve Muratpaşa Kaymakamı Fatih Kocabaş’a sesleniyorum..
Bu konu, hayvanları sokağa atmadan çözülebilir..
Atatürk Devlet Hastanesi’nde Acil doktoru olarak görev yapan ve aynı zamanda çok iyi bir hayvansever olan Fatih Çiftçi’ye destek olmak yeterli olacaktır..
8 yıldır, sadece sokaktaki hasta ve yaralı hayvanları almış, getirmiş, bakmış, beslemiş, aşılarını ve tedavilerini üstlenmiş..
Bu uğurda iki-üç tane evini satmak zorunda kalmış..
İhtiyacı olan tek şey, bu hayvanların beslenmesi için gereken yiyeceğin tedarik edilmesi..
Yer bulmuş..
Bakıcı tutmuş..
Bunca hayvanı 8 yıldır kolluyor..
Eksikleri olabilir, belki yanlışları da vardır..
Ama..
Bunlar giderilemeyecek şeyler değil..
Gittim, bu hayvanları yerinde gördüm..
Tarım İlçe Müdürlüğü veterinerlerinin gözetiminde burası bir “Hayvan Barınağı” olarak kullanılabilir..
Eminim, konuya duyarlı belediyeler ve hayvanseverler de katkı koyacaklardır..
Diyorum ki..
Fatih Bey’e biraz kulak verelim..
Hemen silip atmayalım..
İşi olur noktasına taşımak, birer insanlık görevimizdir..
Böylece, bu kadar hayvan da sokağa düşmez..

Sayın Vali’m ve Kaymakam’ım..
Ben böyle düşünüyorum..
Belediyelerin de, “yerimiz yok, alamayız” dediği..
Bu hayvanları sokağa atmak mı, yoksa kontrol altında destek vererek yerlerinde yaşamlarına devam ettirmek mi gerekiyor?
Bunun kararını siz vereceksiniz artık..