Ben kentte yokken, üstelik birkaç gün öncesinde Büyükşehir Belediyesi Genel Sekreteri Mehmet Aktekin ve Hukuk Danışmanı İlke Gedik ile görüşüp, “Boş işlerle uğraşmayı bırakın. Bu kentin bugününe, yarınına bakın. İşinizi yapıp, geçmiş hakkında iftira atıp, tutmayın. Artık gerilime gerek yok, hayat normala dönsün” demişken, Büyükşehir Belediyesi Başkanı Mustafa Akaydın’ın talimatıyla bir suç duyurusu daha yapıldı. Anlaşılan biz Akaydın ve ekibi ile ilgili gerçekleri yazmaya devam ettikçe, o geçmişte gezmeye devam edecek. Bizi susturamayacağını anladıkça, iftiraya devam edecek.
Herhalde hoca mesajı, “Aman hocam korkuyorum. Benim hakkımda suç duyurusu yapma!..” diye algıladı. “Dur ben bunların üzerine bir gideyim de, ceza aldırayım!..” dedi. Nede olsa gittiği heryerde hastalık haline gelmiş bir takıntısını dile getiriyor. O takıntı, geçmişten bir türlü suç bulamayıp, birilerine ceza aldıramamış olmak. Baksanıza her mahalle toplantısında “Onlara ceza aldıracağım” diyor. Bilmem ki bu hoca neye güveniyor. Acaba olmayanı, olduracak bir savcı tanıdığımı var? Bu hoca bizim savcılarımızın dürüstlüğünden şüphe mi ediyor? “Bir şekilde ikna ederim. Olmayanı, olmuş gibi görmelerini sağlarım” mı diyor? Bu konuya birazdan döneceğim.
Sevgili okurlar. Biliyorum şu anda yargıya gitmiş bir konu ile ilgili yorum yapıyorum. Ama buna mecburum. Çünkü Sevgili hoca bir konuyu yargıya gönderirken, “çamur at izi kalsın” mantığı ile parasını verip, bir gazete bastırıyor. Artık yalanlarına prim verecek ve kanacak gazete bulamadığından, bu gazeteyi de 10 bin adet olarak kent sokaklarında dağıtıyor. İftira attığını kendisi de biliyor, yargıdan sonuç çıkmayacağını kendisi de biliyor. Bu şekilde milletin kafasını karıştırmaya çalışıyor. ASAT’ın işlerini verdiği adamını besliyor, zamanı gelince de “sinek vızıltısı” olarak gördüğümüz gerçeğini atlayarak üzerimize gönderiyor. Buna bir cevap vermek gerekiyor. ASAT ve bu gazetenin kaynak meselesi de birkaç gün sonranın meselesi. Yerim az.
“Olmayanı var edebilmek mümkün mü?”dür. Bence değildir. Antalya’da bunun altına imza atacak tek bir savcı da yoktur. Ancak bizim hoca bunun için büyük çaba sarf ediyor. İlk yaptığı suç duyurusundaki iddialarını tekrar ediyor. Mesela “Para paylaşılmıştır” diyor. Bende, iki buçuk yıldır söylediğim gibi “İddia sahibi, iddiasını ispat etmekle mükelleftir. Benim birileri ile para paylaştığımı, rüşvet verdiğimi veya aldığımı iddia eden kişi, bunu ispat etmediği sürece haysiyetsiz ve şerefsizdir” diyorum. Bu da iki buçuk yıldır hakkında atılmadık iftira kalmayan Murat Çiçek olarak benim hakkımdır. Olmadığını düşünüyorsa, bu iddiayı ortaya atanlar için yargı yolu açıktır. Bakalım sonucu ne olacak?
Hocanın suç duyurusunun tamamı yalan ve iftira ile dolu. En azından bir şirket yöneticisi olarak benim hakkımda yeralan iddiaların hayal ürünü olduğunu ve bana “susmazsan böyle olur” mesajı verilmeye çalışıldığından eminim. İlk suç duyurusundan sonra beni arayıp, “Senden helallik almak istiyoruz. Sana çok haksızlık yaptık” diyen insanların, ikinci bir suç duyurusunun altına imza atmasının başkaca izahı var mı? İkinci kez yalan ve iftira ile dolu bir bildirimde bulunmanın izahı var mı?
“Senden helallik almak istiyoruz” diyerek, sanki pişman olmuş gibi bir hava yaratıp, çayını içmemi sağlayan insanların, samimiyeti ile ilgili ne düşünmek gerekir?
Hoca, “Yapılmamış işler, yapılmış gibi gösterilip, fatura tanzim edilmiştir” diyor. Mesela, “Sünnet şöleni”ni örnek gösteriyor.
İnsafın kurusun be Akaydın!..
Araştırıyorum. Belediyede kayıtları duran, bütün şehrin haberdar olduğu bin 200’ün üzerinde bu kent de yaşayan çocuk sünnet ettirildi. Hastanede veya başka bir yerde sünnetten arta kalanlar duruyorsa, söz ikna olman için kargo ile sana göndereceğim. Bulamazsam, o çocukları belediyenin önüne getireceğim.
Açarsın, bakarsın!.. Sünnet var mı, yok mu o zaman anlarsın.
Yer kalmadı. Gerisi yarın.