Son 10 maçını kaybeden bir takımın başka kaybedeceği ne olabilir ki?
Elazığspor son şanslarından birini kullanmak üzere Antalyaspor karşısına çıktı. Antalyaspor ise bu deplasmandan alınacak 3 puanla alt sıralardan kopma düşüncesinde.
Ev sahibi iyi başladı. Taraftarının desteğiyle oyuna hızlı giren Gakgoşlar Sane ile 14. dakikada öyle bir gol kaçırdı ki dillere destan.
Hakan Arıkan bir kaleci refleksiyle yapması gereken tek şeyi yaptı. Süper kurtarış uyuyan Antalyaspor’u uyandırdı adeta.
İlk yarının kalan bölümleri Antalyaspor’un istediği gibi oynandı.
Diarra yine kolay bir gol kaçırdı. Kaçırmak daha zordu.
Vederson 35 metreden ‘haftanın golü’nü atacakken Zülküf ve üst direk buna izin vermedi.
Uğur kafayı havaya değil yere vursa, Emrah’ın sol plasesi yarım metre aşağıdan gitse, Insa daha net bir vuruş yapsa, Emrah devre biterken sağ ayağı yerine solu tercih edebilse ilk yarıda biterdi maç.
İlk 45 dakikada Deniz bir sağbekten fazlasını yaptı, Emre ve Musa sağlamdı. Serkan arı gibi, Vederson ve Insa çok deneyimli. Çok pas hatası yapan Tita ve Uğur vasatın altında, Emrah ise ilk 45 dakikanın yıldızıydı. Hakan Arıkan hep iyi oynadığı için Emrah’ı ilk sıraya çektik.
İkinci yarıyı okurken ilk yarıda olup biten her şeyi unutun.
Antalyaspor’un iyi başladığı ikinci yarıda sahada görevini en iyi yapan başkaları da vardı.
Dakika 60’ı gösterirken Fırat Aydınus öyle bir karar verdi ki maçı bitirdi.
Penaltı ve kırmızı kart ‘komik’ olduğu kadar ‘infaz’ niteliğindeydi.
Sonrasında gelen 4 golün hiçbir önemi yok.
Düşene ardı ardına vurulan tekmeler gibiydi.
10 haftadır kaybeden bir takım, 14 haftada 13 gol atıp, Antalyaspor’a 4 gol atan bir Elazığ.
Fırat Aydınus maçın yıldızıydı. O karar Antalyaspor’u bitirdi.