Türkiye şehitlerine ağlıyor.
Türkiye teröre lanet okuyor.
Yeterli mi?
Değil.
Artık yetmiyor…
Artık şehitlere ağlamak, yas tutmak, teröre, teröriste lanet yağdırmak, ‘bu son olsun’ temennileri tatmin etmiyor hiçbirimizi.
Bıçak kemiğe dayandı, ötesi yok.
Artık görünenlerin arkasına bakmamız, piyonlara lanet okumanın dışında azmettiricileri ortadan kaldırmamız gerekiyor…
Her şeyden önce de bir olmamız, birlik olmamız, kenetlenmemiz gerekiyor.
Artık tarafımızı seçmemiz şart.
Vatansever miyiz, hain miyiz?
Herkes eteğindeki taşları döküp önce buna karar vermeli.
Siyaseti filan yok artık bu işin.
Can derdindeyiz resmen can…
PKK’sı, DAEŞ’i, FETÖ’sü veya bir başkası.
Hiçbirinin diğerinden farkı yok…
Hepsinin amacı belli.
Bu ülkeyi bölmek, parçalamak, yok etmek…
Daha doğrusu ağa babaları olan, dost görünen düşman ülkelerin amacı bu.
Uzağa gitmeye gerek yok, işte sözüm ona müttefikimiz olan Amerika’nın riyakar tavırları…
İşte üye olmak için çırpındığımız Avrupa Birliği denilen yapının yaklaşımları…
Hatırlayın daha kısa bir süre önce gündemdeydi unutuldu. Vize muafiyeti için şart koştukları 72 kriterden sadece 5’i yerine gelmedi diye taahhütlerini yerine getirmedi bunlar.
Mutlak yapılmasını istedikleri 5 kriterden biri de terörle mücadele yasasının değiştirilmesiydi…
Niye bu kadar ısrarcılar artık daha iyi anlıyoruz.
Bakın hala teröre terör diyemiyorlar.
Canımızı yakan, yüreklerimizi yangın yerine çeviren hainlere hala kucak açıyor, açık açık hamiliklerini üstleniyorlar.
Ülkesine küfretmeyi görev sayan hainleri bağırlarına basıyor, başlarında gezdiriyorlar.
Alçak emellerini saklama gereği bile duymuyorlar…
Artık bunları görmeliyiz.
Onun için bu işin siyaseti filan yok diyorum.
Biz iç siyasette birbirimizi yedikçe onlar ellerini ovuşturup plan üstüne plan yapıyorlar.
Yapsınlar önemli değil.
Bu millet tarih boyunca ne hainlikler gördü ve hepsiyle de başa çıkmayı bildi.
Yine çıkacaktır...
Yeter ki sımsıkı olalım.
Yeter ki farklılıklarımızı bir tarafa bırakıp vatan-millet-bayrak paydasında tek yumruk olalım.
