Geçtiğimiz günlerde bana gelen bir e-mail neticesinde Finike Devlet Hastanesi ile ilgili bu köşeden sorunları aktarmıştım. İl Sağlık Müdürlüğü galaya aldı mı, almadı mı?.,
Valilik konuya duyarlılık gösterdi mi, göstermedi mi bilmiyorum.
Ben sadece üzerime düşeni yaptım.
Ve Finike ile ilgili ikinci bir mektup geldi. Aşağıda aynen yayınlıyorum.
“Vedat bey.,
Ben Finike’ye geleli dolu dolu tam 2 yıl oldu.
İlk zamanlar çok şirin geldi bana. Tam bir yaşanacak ilçe dedim. Ama zamanla yaşaya yaşaya buradan çok soğudum.
Sebebine gelince..
Öncelikli olarak Belediyesi hiç çalışmıyor. Suyu çok kirli. Nedeni çevredeki fabrikalar olsa gerek. Belediye işi kurtarmak için sürekli aşırı derecede klorlama yapıyor. Lakin su öyle kokuyor ki anlatılamaz. Sanki su değil rakı yani anason kokusu. Buradaki çocuklar sürekli hasta. Sebeplerden biri de bu diye düşünüyorum.
Diğer sorun sivrisinekler.
Benim bildiğim ilaçlama larva döneminde başlar yani en geç Mart ayında. Bizde hala başlayacak. (1 Temmuz itibariyle) Sivrisinekler o kadar büyükler ki uzaktan rahatlıkla görülüyorlar. Sesleri sanki hoparlörden çıkıyor gibi, çok güçlü.. Isırdığı zaman uzun süre acısı ve yarası geçmiyor.
Kaldırımları da berbat. Yolları köstebek yuvası gibi, üstüne kaldırımları da öyle. Çalışma yapılmıyor. Kaldırımda bale yaptırıyorlar insana. Bebek arabası kaç kez kırıldı.
Diğer sorun Finike Atatürk Stadyumu. Saha bakımsız, tribünleri neredeyse çökecek. Ve kapalı inanır mısın? Futbol sahası yok yani burada. Oysa yeri öyle güzel ki. Tam merkezde. Çocuklar futbol oynamaya Sahilkent beldesine gidiyor. Benim oğlum da futbol oynadığı için biliyorum. Eskiden takımları bile varmış. Şimdi perişan durumda. İlgisizlikten harabeye dönmüş.
Bir de son olarak sahil çok kötü durumda ve bakımsız. Yeni yerler yapıldı ama halk isyanda. İsmi büfe diye geçiyor ama bazısı büfe bazısı gazino.. Tüm kiralayanlardan eşit para alıyorlarmış ama bazıları torpilli olsa gerek. Diğer esnaflar kan ağlıyor. Ayrım had safhada.
Finike’nin sorunları bunlarla bitmiyor ancak sanırım yeterince yazdım Şimdilik bu kadar yeter. Seni yormayayım. İyi günler.
Teşekkürler.”
Antalya’nın merkezinde yaşayanlar olarak, en eski ilçelerimizden birisi olan Finike’yi kendi halinde bir yerleşim yeri olarak biliriz değil mi?
Sorunları öğrenebilmek için, görmek yaşamak gerek.
Nail Dülgeroğlu ismi de, Antalya merkezinde yaşayan biz gazetecilerin kulağına hoş gelir.
Hakikaten Dülgeroğlu’na karşı yıllardan bu yana ister istemez bir sempati oluşmuştur.
Ne var ki, Finike’de yaşayan bir bayanın bu sorunlar içeren mektubunu öğrendiği an, eminim ki sinirlenecek, alınacak ve kabullenmeyecektir.
Bu çözüm mü olacaktır?
Amaç eğer ki üzüm yemek değil, bağcıyı dövmekse evet çözüm!.
İki yıldır çocuklarıyla birlikte Finike’de yaşamını idame ettiren bir ailenin gözlemleri böyle.
Kısaca özeti de.
Finike’nin suyu içilmez halde, sivrisineği örümcek gibi. Buraya kadar belediye işi
Stadyumu ise çöktü çökecek. Bu konunun muhatabı Gençlik ve Spor İlçe Müdürlüğü olsa gerek. O zaman o müdürlük orada ne iş yapar ki?
İllaki stadyumun çökmesi ve birilerinin yaşamını yitirmesi mi bekleniyor?
Peki sahildeki büfe görünümlü gazinolara ne demeli?
Gazino mu büfe mi bunu kim ayır etmesi gerekir?
Söz konusu büfelerin muhatabı sanırım Kaymakamlık. Zira o büfe ve gazinoları kiraya veren de aynı makam olsa gerek.
Finike’de Kaymakamlığın üstünde başka bir mülki amir var mı ki?
Evet.,
Tüm bunlardan iyi anlaşılıyor ki, Antalya’nın en önemli ilçelerinden birisi olan Finike’de vatandaşın sorunları hakikaten ciddi boyutta. Ancak o sorunlar, devlet makamlarınca görmemezlikten gelinmesinden dolayı baş gösteriliyorsa yazık.
Unutmamak gerekir ki..
Finike’ye Sibel Can’ı getirip milleti eğlendirmekle vatandaşa hizmet etmiş olunmuyor.
Yine unutulmaması gerekir ki, sahilde büfe ihalesi yapıp, o büfelerin yerine gazino türünden mekanlar açılıp, onları görmemezlikten gelinmenin adı hiçbir zaman mülki amirlik olamaz.