PTT 1. Lig’de 20. hafta geride kaldı.
Geriye ise tam tamına 14 hafta kaldı.
Bu da 42 puan demek.
Yani demem o ki; her an her şey olabilir.
Antalyaspor’un durumuna gelince;
Kırmızı beyazlı ekip 36 puanla lig 4’üncüsü.
Üçüncü sırada bulunan Osmanlıspor da aynı puana sahip.
Lig lideri Kayserispor 43, ikinci sırada bulunan Adana Demirspor’un ise 37 puanı bulunuyor.
Yani demem o ki; Antalyaspor kalan haftalarda Adana Demirspor ve Osmanlıspor’dan bir galibiyet fazla alırsa hedefine, yani Süper Lig’e çıkar.
Hal böyleyken Antalyaspor’da yaşanan karmaşa akıllara durgunluk veriyor.
Evet, lig sonuncusu Orduspor’a yenilmek hepimizin içini acıttı. Sahamızda yenilmemeliydik. Şampiyonluk için önemli bir yara aldık. Ancak bu dünyanın sonu değil. Yukarıda verdiğim istatistiklere göre halen hiçbir şeyin bitmediğinin açık göstergesiyken, fırtınalar koparmak havlu atmaktan başka bir şey ifade etmiyor.
Gelin birlik ve beraberliği yeniden sağlayalım. Takımı 34. haftanın son düdüğüne kadar destekleyelim. Kötü gün dostu olduğumuzu gösterelim.
“Takıma ihanet edenleri, sırt çevirenleri nasıl affederiz?” dediğinizi duyar gibiyim. Böyle bir düşüncem yok, böyle bir istekte de bulunmuyorum. Elbette bu kişilere gerekli cezalar verilmeli. Veriliyor da. Hatta kadro dışı bile bırakıldılar. Dolayısıyla bırakın herkes işini yapsın. Birbirimizin işine karışmaktan ziyade kırmadan, dökmeden yol gösterici olmalıyız.
Bir kez daha yineliyorum. Henüz hiçbir şey bitmiş değil. Aksine lig daha yeni başladı. Bu nedenle Antalyaspor’un layık olduğu Süper Lig’e çıkması için en azından şimdilik geçmişe bir sünger çekelim. Sezon sonunda ise yine kim ne söyleyecekse söylesin.
Antalyaspor ne zaman girdabın içine girse birleştirici, bütünleştirici, barışçıl bir dil kullanıyorum. Takımı yeterince eleştirmediğimi ifade edenler çıkıyor ve beni ağır bir dille eleştiriyorlar. Bu yazıyı okuyan birçok kişinin yine aynısını yapacağını biliyorum. Varsın beni eleştirsinler. Ben ligin son maçına kadar yıkıcı değil, yapıcı eleştirilerime devam edeceğim. Bunu size de öneriyorum.
