Seven insanın hâli her yanıyla başkadır. Başka bakar. Başka konuşur. Başka davranır. Başka hayaller kurar. Başka düşünceler geliştirir kafasında. Yaşama dört kolla sarılır. Hayata şiirsel anlamlar katar.
Seven insan sevdiğini mutlu etmek için gece gündüz uğraşır. Onun için ekstra zaman, fazla vakit ayırır. Onun için elinden geleni yapmakla meşgul olur. Gün gün emek verir. Etrafında her an döner. Sevdiğine göre bir dünya kurar. Sevdiğine aşkla sarılır. Sevdiğine yürekten adımlarla yaklaşır. Sevdiğini sevgi çiçeği gibi görür. Yeryüzünde farklı yürür, gökyüzüne duygularla farklı bakar. Sevdiğiyle dolu olur varlığı.
Kalbi sevdiğiyle atar. Gönlü sevdiği için kapılarını açık tutar. Onu sık sık düşünür. Onunla yan yana gelmek için bin takla atar. Yakınlığına gitmek bin bir sebep arar. Mevzu sevdiği olunca tüm insanları ve evreni karşısına alır. Mesele sevdiği olunca diğer konuları bir kenara bırakır. Tema sevdiği olunca tüm mektuplarında ondan bahseder.
Seven insanın durumu tam tamına anlatılamaz hâldedir yine de. Bir gün önündeki engelleri aşmak için mesai yapar. Bir gün herkesle kavga eder. Bir gün melankolik bir ruha bürünür. Bazen tüm gece uyanık kalır. Her zaman heyecan duygusunda nefes alıp verir.
Seven insan, sevdikçe mutlu olur felsefesinde yaşar. Değer verdikçe değerini ortaya koyar. Ve gülünü kokladıkça içi dışı gül bahçesine döner.
