Sezonu evimizde Galatasaray ile oynayarak bitirdik.
Lige kötü başlayan fakat müthiş bir istatistikle bitiren bir Antalyaspor vardı.
Yıl içerisinde tribüne yumruk hareketi çeken antrenörü de gördük, bu duruma sessiz kalan spor yazarı da yönetici de.
Hatta bu durumu unutan taraftarı da.
Kötüleri unutalım kabul.
Fakat bu kadar güzel futbol oynayan ve oynatan ne oyuncuları ne de teknik ekibi alkışlamayı unutmamalıyız.
Belki 5 hafta önce herhangi bir takıma yenilsek kulüp tarihi başarısı falan olmayacaktı.
Ama gönüllerde kaybolmayan ekip hep yer alacaktı.
Bugün olduğu gibi.
Geçen yazılarımda dile getirdim.
Sezar’ın hakkı Sezar’a.
Bu başarıda en büyük pay en az Nuri Şahin kadar Başkan Aziz Çetin’indir.
İnandı, güvendi görev verdi.
Hoca da mahcup etmedi.
Aynı şartlarda böyle bir kararı başka kim verebilirdi bilmiyorum.
Başkanın yerine kendimi koyuyorum.
Ben böyle bir karar veremezdim.
O yüzden kendimin yapamayacağı şeyi başka biri yapınca ve başarılı olunca iki kat geliyor alkışlamak içimden.
Mevcut Başkan hariç son 4 başkan ile alakalı yazılarıma şöyle bir göz attım.
Olumlu bir tane yazımı göremedim.
Bu köşede 13 yıldır yazan biri olarak.
O yüzden ki varsa bir övgü başkana hele bu köşede bilin ki hak ediyordur.
Yılmadan devam Başkan.