Ölüm…
Her canlının mutlak tadacağı kaçınılmaz son…
Hayatın belki de en acımasız gerçeği…
Her an birileri doğuyor, birileri veda ediyor fani dünyaya. Günlük meşgalelerle çoğunun farkında bile değiliz. Ta ki, yakınımızda birisi bu mutlak sonu yaşayıncaya kadar…
Dün böyle bir andı benim için…
Akşam 22.30 sıralarında evde ailemle birlikteyken aldım acı haberi. Eşim sosyal medyadaki paylaşımlardan birini, “Abdullah Sevimçok vefat etmiş..” diye şaşkınlıkla okuduğunda adeta dumura uğradım.
İnanamadım. İnanmak istemedim…
Daha kaç gün oldu konuşalı diye geçirdim şimşek hızıyla kafamdan. Evet daha 20-25 gün, belki bir ay önce konuşmuştum. İlk ameliyatı sonrası evinde nekahat dönemindeydi. Bir röportaj planlamıştık, “Yunus, doktor bir süre daha evden çıkmamı yasakladı. Bana 10-15 gün müsaade et, sonra yapalım röportajı..” demişti. “Tamam başkanım önemli olan senin sağlığın. Sen iyileş, sağlığına kavuş ne zaman olsa yaparız” demiştim…
Aradan bir hafta filan geçtikten sonra durumunu sormak için tekrar aradığımda AESOB’daki Özel Kalem Müdürü Tugay bey çıkmıştı onun telefonuna. Telefonunu yönlendirmiş meğer. Tugay bey başkanın durumunun iyi olduğunu ancak doktorun kararı doğrultusunda telefonu da kullanmadığını söylemişti. 5-10 gün sonra bu kez meslektaşım Hidayet Gültekin’le birlikte aramıştık ve yine Tugay bey çıkmıştı karşımıza. Hidayet konuştu, durumunu sordu ve selamlarımızı iletti. Telefonu kapattıktan sonra, “Tugay bey iyi diyor ama ses tonundan ben başkanın kötü olduğu hissine kapıldım. Umarım yanılırım” dediğinde her ikimiz de aklımıza gelen kötü sonu kafamızdan uzaklaştırmak istedik.
Maalesef olmadı.
Korktuğumuz, dillendirmeye dahi çekindiğimiz son tecelli etti.
Takdiri ilahi…
Söylenecek fazla bir şey yok aslında. Üzgünüm demek hissettiğim acıyı izaha yeterli değil. Ailesine, akrabalarına, sevenlerine sabır dilemekten başka da elimizden bir şey gelmiyor maalesef…
Evet ölüm hepimiz için kaçınılmaz bir son ancak bazı insanlara hiç yakışmıyor.
Tıpkı Abdullah Sevimçok’a yakışmadığı gibi.
Güle güle güler yüzlü dost.
Güle güle iyi insan.
Ruhun şad, mekanın cennet olsun…